แนวโน้มสี่ประการปรากฏในการค้าสิ่งทอทั่วโลก

หลังจาก COVID-19 การค้าโลกได้รับการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่งที่สุด องค์การการค้าโลก (WTO) กำลังทำงานอย่างหนักเพื่อให้แน่ใจว่ากระแสการค้ากลับมาทำงานต่อโดยเร็วที่สุดโดยเฉพาะในด้านเสื้อผ้า การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ในการทบทวนสถิติการค้าโลกและข้อมูลจากสหประชาชาติ (unptrade) ปี 2566 แสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มที่น่าสนใจในการค้าระหว่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านสิ่งทอและเสื้อผ้าซึ่งได้รับอิทธิพลจากการเพิ่มความตึงเครียดทางการเมืองและการเปลี่ยนแปลงนโยบายการค้ากับจีน

การวิจัยจากต่างประเทศพบว่ามีแนวโน้มที่แตกต่างกันสี่ประการในการค้าโลก ประการแรกหลังจากความคลั่งไคล้ในการซื้อและการเติบโตอย่างรวดเร็ว 20% ในปี 2564 การส่งออกเสื้อผ้ามีประสบการณ์ลดลงในปี 2565 ซึ่งอาจเกิดจากการชะลอตัวทางเศรษฐกิจและอัตราเงินเฟ้อที่สูงในตลาดนำเข้าเสื้อผ้าที่สำคัญของสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก นอกจากนี้ความต้องการวัตถุดิบที่ลดลงที่จำเป็นสำหรับการผลิตอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) ได้นำไปสู่การลดลงของการส่งออกสิ่งทอทั่วโลกในปี 2565 ลดลง 4.2% จำนวนนี้ต่ำกว่าอุตสาหกรรมอื่น ๆ มาก

สถานการณ์ที่สองคือแม้ว่าจีนจะยังคงเป็นผู้ส่งออกเสื้อผ้ารายใหญ่ที่สุดในโลกในปี 2565 เนื่องจากส่วนแบ่งการตลาดยังคงลดลง บังคลาเทศเหนือกว่าเวียดนามและกลายเป็นผู้ส่งออกเสื้อผ้ารายใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ในปี 2565 ส่วนแบ่งการตลาดของจีนในการส่งออกเสื้อผ้าทั่วโลกลดลงเหลือ 31.7%ซึ่งเป็นจุดต่ำสุดในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ส่วนแบ่งการตลาดในสหรัฐอเมริกาสหภาพยุโรปแคนาดาและญี่ปุ่นได้ลดลง ความสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อตลาดการค้าเสื้อผ้าทั่วโลก

สถานการณ์ที่สามคือประเทศในสหภาพยุโรปและสหรัฐอเมริกายังคงเป็นประเทศที่โดดเด่นในตลาดเสื้อผ้าคิดเป็น 25.1% ของการส่งออกสิ่งทอทั่วโลกในปี 2565 เพิ่มขึ้นจาก 24.5% ในปี 2564 และ 23.2% ในปี 2563 ปีที่แล้วการส่งออกสิ่งทอของสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้น 5% อย่างไรก็ตามประเทศกำลังพัฒนาที่มีรายได้ปานกลางกำลังเติบโตอย่างต่อเนื่องกับจีนเวียดนามTürkiyeและอินเดียคิดเป็น 56.8% ของการส่งออกสิ่งทอทั่วโลก

ด้วยการเพิ่มความสนใจในการจัดซื้อนอกชายฝั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศตะวันตกสิ่งทอในภูมิภาคและการค้าเสื้อผ้าได้กลายเป็นแบบบูรณาการในปี 2565 กลายเป็นรูปแบบที่สี่เกิดขึ้นใหม่ ปีที่แล้วเกือบ 20.8% ของการนำเข้าสิ่งทอจากประเทศเหล่านี้มาจากภายในภูมิภาคเพิ่มขึ้นจาก 20.1% ในปีที่แล้ว

การวิจัยพบว่าไม่เพียง แต่ประเทศตะวันตกเท่านั้น แต่ยังมีการทบทวนสถิติการค้าโลกในปีพ. ศ. 2566 ได้พิสูจน์แล้วว่าแม้ประเทศในเอเชียกำลังกระจายแหล่งนำเข้าของพวกเขาและค่อยๆลดการพึ่งพาผลิตภัณฑ์จีนเพื่อลดความเสี่ยงของห่วงโซ่อุปทานซึ่งทั้งหมดนี้จะนำไปสู่การขยายตัวที่ดีขึ้น เนื่องจากความต้องการของลูกค้าที่คาดเดาไม่ได้จากประเทศต่างๆที่มีผลกระทบต่อการค้าโลกและอุตสาหกรรมสิ่งทอและเสื้อผ้าระหว่างประเทศอุตสาหกรรมแฟชั่นจึงรู้สึกถึงผลที่ตามมาของการแพร่ระบาดของโรค

องค์การการค้าโลกและองค์กรระดับโลกอื่น ๆ กำลังนิยามใหม่ให้กับพหุภาคีความโปร่งใสที่ดีขึ้นและโอกาสสำหรับความร่วมมือและการปฏิรูประดับโลกเนื่องจากประเทศเล็ก ๆ อื่น ๆ เข้าร่วมและแข่งขันกับประเทศที่ใหญ่ที่สุดในด้านการค้า